ចែកអំណោយដល់កុមារ និងអ្នកទោសអនីតិជន
រាជធានីភ្នំពេញ ៖ អនីតិជនចំនួន៣១២នាក់ (ក្មេងពីអាយុក្រោម១៨ឆ្នាំមកដល់១៤ឆ្នាំ) ស្ដ្រីមាន ផ្ទៃពោះចំនួន៤៨នាក់ និងកុមារតូចៗរួមជាម្ដាយរបស់គេចំនួន១៥នាក់ស្ថិតនៅក្នុងមន្ទីរឃុំឃាំងព្រៃស កាលពីថ្ងៃទី១ ខែ មិថុនា ឆ្នាំ២០០៧ បានទទួលអំណោយសប្បុរសធម៌ពីអង្គការការពារសិទ្ធិមនុស្សលីកាដូ ដែលត្រូវជាថ្ងៃប្រារឰទិវាកុមារអន្ដរជាតិ ហើយក្នុងការចែកអំណោយនោះមានតំណាងមន្ដ្រីមកពី នាយកដ្ឋានពន្ធនាគារនៃក្រសួងមហាផ្ទៃ និងតំណាងស្ថានទូតអាមេរិក ប្រចាំនៅកម្ពុជាក៏បានអញ្ជើញ ចូលរួមផងដែរ ។
នៅព្រឹកថ្ងៃទី១ ខែមិថុនា បុគ្គលិកនៃអង្គការលីកាដូប្រមាណ១៥នាក់បានយកអំណោយមួយចំនួន មាននំប៉័ង ទឹកដោះគោទឹកសណ្ដែក ត្រីផាត់ មី ប្រដាប់ក្មេងលេង និងសំភារៈមួយចំនួនសំរាប់ស្ដ្រី មានផ្ទៃពោះផងដែរ ។ អនីតិជនក្រោមអាយុ១៨ឆ្នាំប្រមាណ ជាង៣០០នាក់ត្រូវបានគេបញ្ជាឱ្យតំរៀបជា ជួរក្រោមការឃ្លាំមើលយ៉ាងតឹងរ៉ឹងពីឆ្មាំគុក និងស្ដ្រីមានកូនតូចអាយុក្រោម១០ឆ្នាំ ចំនួន១៥នាក់ និងស្ដ្រី មានផ្ទៃពោះចំនួន៤៨នាក់ ស្ថិតក្នុងមន្ទីរឃុំឃាំងព្រៃស (ម-២) បានទទួលអំណោយពីតំណាងអង្គការសិទ្ធិ មនុស្សលីកាដូ ។ លោកស្រីពុង ឈីវកេក នាយិកាអង្គការការពារសិទ្ធិមនុស្សលីកាដូ ដែលបានអញ្ជើញ ទៅជួបអ្នកទោសអនីតិជន ហើយបានចែកអំណោយដល់ពួកគេនោះបានមានប្រសាសន៍ថា នៅក្នុងមន្ទីរ ឃុំឃាំង (ម-២) នេះរដ្ឋាភិបាលបានយកចិត្ដទុកដាក់ក្នុងការបណ្ដុះបណ្ដាលជំនាញផ្សេងៗដល់ពួកគេ។ លោកស្រីបន្ដថា គួរឱ្យសោកស្ដាយក្មេងៗទាំងអស់ត្រូវចូលរៀនសាលា ឬមហាវិទ្យាល័យ ដើម្បីបំរើ ប្រទេសជាតិ ប៉ុន្ដែពួកគេបែរជាមកនៅទីនេះទៅវិញ ។ លោកស្រីបញ្ជាក់ថា ឥឡូវនេះយើងបានធ្វើ ខុសមែន តែយើងត្រូវកែប្រែខ្លួននៅពេលចេញពីការឃុំឃាំងវិញ ធ្វើជាមនុស្សល្អវិញ។
មន្ដ្រីពន្ធនាគារព្រៃសបានថ្លែងថា មន្ទីរឃុំឃាំង(ម-២)កំពុងតែឃុំឃាំងមនុស្សជាច្រើននាក់ ក្នុងនោះមាន អនីតិជន ស្ដ្រី និង បុរស សរុបប្រុសមាន៣០៦នាក់ ស្រី២៧៥នាក់ អនីតិជន៣០៦នាក់ និងក្មេងតាមម្ដាយ ១៥នាក់។ មន្ដ្រីដដែលថ្លែងថា មន្ទីរឃុំឃាំងបានយកចិត្ដទុកដាក់លើការថែទាំសុខភាព ទាំងការហូបចុក ទាំងការស្នាក់នៅ និងការព្យាបាលជំងឺ ដោយមានមណ្ឌលថែទាំសុខភាពនៅក្នុងពន្ធនាគារ ។ លោកស្រីពុង ឈីវកេក បានថ្លែងទៀតថា ថ្ងៃទី១ មិថុនា ជាទិវាកុមារអន្ដរជាតិដែលអង្គការសហប្រជាជាតិ ចងក្រងជាច្បាប់ ហើយប្រទេសកម្ពុជា យើងបានចុះសច្ចាប័នក្នុងនោះមានន័យថា យើងត្រូវលើកស្ទួយ សិទ្ធិរបស់កុមារ យើងត្រូវតែឱ្យកុមារទៅរៀនសូត្រ។ លោកស្រីបន្ដថា “យើងមិនត្រូវកេងប្រវ័ញ្ចលើ កុមារ ដូចជាយកកុមារទៅជួញដូរផ្លូវភេទឱ្យធ្វើពលកម្មខុសច្បាប់ តែសំខាន់គឺកុមារត្រូវតែរៀនសូត្រ កន្លែងកុមារធ្វើការគឺសាលារៀន” ។
យុវជនឈ្មោះសរ សុវណ្ណា អាយុ១៧ឆ្នាំ បាននិយាយថា រូបគេត្រូវបានចោទប្រកាន់ពីបទលួចទូរស័ព្ទ អ្នកដទៃ ហើយត្រូវបានឃុំខ្លួនតាំងពីខែមករា ឆ្នាំ២០០៥មកម្ល៉េះ ។ គេបន្ដថា “ការចាប់ខ្លួនគ្មានភស្ដុតាង ទេ ហើយតុលាការបានកាត់ឱ្យលើកលែងការចោទប្រកាន់ តែរហូតមកដល់ពេលនេះ គេមិនទាន់ដោះលែង ខ្ញុំទៀត”។ ដោយឡែកយុវជន ឈ្មោះចាន់ ភារម្យ អាយុ១៦ឆ្នាំ បាននិយាយថា រូបគេត្រូវ បានចោទប្រកាន់ពីបទប្លន់ ហើយត្រូវបានតុលាការកាត់ទោសឱ្យជាប់ពន្ធនាគារ២ឆ្នាំ៦ខែ តែរហូតដល់ ពេលនេះរយៈពេលឃុំឃាំងលើសរហូតដល់៣ឆ្នាំ នៅមិនទាន់ដោះលែងឱ្យចេញពីពន្ធនាគារនៅឡើយ ។
អនុប្រធានមន្ទីរឃុំឃាំង (ម-២) លោក ហ៊ិន ទីគួន បានមានប្រសាសន៍ថា មានបញ្ហាចំពោះ អ្នកខ្លះកាត់ទោសរួចហើយ មិនទាន់ត្រូវបានដោះលែង ព្រោះក្រុមគ្រួសារ ឬមេធាវីរបស់ពួកគេដាក់ បណ្ដឹងទៅឧទ្ធរណ៍ ពេលនោះមិនទាន់បានសម្រេចពីឧទ្ធរណ៍មិនអាចដោះលែងបានទេ ។ លោកបន្ដថា ចំពោះកុមារតូចៗដែលរស់នៅជាមួយម្ដាយ ក្នុងពន្ធនាគារនោះកន្លងមកមានអង្គការខ្លះ គេចង់សុំទៅ ខាងក្រៅ តែជាសិទ្ធិរបស់ម្ដាយក្មេងទាំងនោះទេ ។
លោកអនុប្រធានបន្ដថា នៅក្នុងមន្ទីរឃុំឃាំងមានជួបប្រទះបញ្ហាមួយចំនួនផងដែរ ដូចជាបញ្ហាទឹក ទឹកភ្លៀង អណ្ដូងគ្រាន់តែសំរាប់ងូត និងបោកសំលៀកបំពាក់ប៉ុណ្ណោះ រីឯទឹកសំរាប់ហូបត្រូវទិញទាំង ស្រុង។ លោកបន្ដថា ចំពោះការស្នាក់នៅរបស់អ្នកទោស ជារឿងធម្មតាទេក្នុងមួយបន្ទប់មានចំនួនជិត ២០នាក់ ហើយវាអាស្រ័យលើចំនួននៃអ្នកចេញ ឬចូល ព្រោះពន្ធនាគារមានអគារតិច ។
យោងតាមរបាយការណ៍របស់អង្គការលីកាដូ ដែលកោះសន្ដិភាពទទួលបានឱ្យដឹងថា ក្នុងខែកញ្ញា ឆ្នាំ២០០៦ មានកុមារក្រោមអាយុ៦ឆ្នាំ ចំនួន៣៧នាក់ រស់នៅជាមួយម្ដាយក្នុងពន្ធនាគារ ដោយរាប់បញ្ចូលទាំង ទារកអាយុក្រោម១ឆ្នាំ ចំនួន២២នាក់ផងដែរ។ ចំនួននេះបានកើនឡើងជាងកាលពីឆ្នាំមុនដែលមានកុមារ ត្រឹមតែ២២នាក់ប៉ុណ្ណោះ។ អំឡុងឆ្នាំ២០០៥-២០០៦ មានអ្នកទោសស្ដ្រីដែលមានផ្ទៃពោះចំនួន ពី៤ទៅ ២០នាក់ ក្នុងពន្ធនាគារដែលឃ្លាំមើលដោយលីកាដូ ។ របាយការណ៍ដដែលបន្ដថា តាមនីតិវិធីពន្ធនាគារ លេខ៣៤ចែងថា កុមារអាយុក្រោម៦ឆ្នាំ ត្រូវបានអនុញ្ញាតឱ្យរស់នៅជាមួយម្ដាយ ជាប់ឃុំឃាំងក្នុង ពន្ធនាគារ ។
Labels: សន្តិសុខ
